ODE AAN GERRIT KOMRIJ
- Gegevens
- Categorie: Gedichten bij foto's
- Gepubliceerd op donderdag 12 mei 2022 11:49
- Geschreven door Piety Veenema
Ode aan Gerrit Komrij
(ik kocht het boek in 2008 en schreef dit liedje in 2012, na zijn overlijden op 5 juli 2012)
’t Begon een tijd geleden, zo’n jaar of vier geleden
‘k Zette schuchtere schreden op het dichterspad.
Toen kwam ‘k hem zomaar tegen, mijn motor ging bewegen
door Komrij’s Canon: rijke dichtersschat
Ik heb gezien, gehoord, geproefd en ook vooral geroken
aan wat hij las, en dacht, en zelf heeft voortgebracht
En Komrij bracht voor mij - de poëzie steeds dichterbij!
Hij blies zijn adem uit, zijn laatste adem uit
Maar niet de rijke adem van zijn geest
Blij dat hij heeft geleefd, vooral wie hij is geweest
Dat doet mij nog het aller, allermeest.
Ik heb gezien, gehoord, geproefd en ook vooral geroken
aan wat hij las, en dacht, en zelf heeft voortgebracht
En Komrij bracht voor mij - de poëzie zo heel dichtbij!
Voor mij is hij nog steeds zo rakelings dichtbij
zo rakelings... dichtbij!