Gedichten bij foto's
Sinds het voorjaar 2009 maak ik gedichten bij natuurfoto's van mijn oud-collega Auke Valk, bij kunstwerken van mijn neef Erwin Stienstra en bij foto's van Ria Stelling, Henny ter Mors, Jelle Visser en Nelly Buursema.
NB: de genoemde site onder de foto's van Auke Valk (falcko.com) bestaat helaas niet meer.
Op de website www.welkominzuidhorn.nl kun je mij ook vinden. Klik op onderstaande link voor mijn laatste 12 bijdragen, zowel fotogedichten als columns. https://www.welkominzuidhorn.nl/hobby-vrije-tijd/kunst/piety-veenema/
====================================================================================================================================
COMMUNICATIE
- Gegevens
- Categorie: Gedichten bij foto's
- Gepubliceerd op dinsdag 08 juni 2021 16:21
- Geschreven door Piety Veenema
Nee of ja?
- Hmm…
Wat is het nou?
- Hmm, jája…
Echt?
- Já-ha…
Weet je ’t wel zeker?
- Uhhh, nee…
Dus… je bedoelt eigenlijk nee?
- Ja.
Piety Veenema
LICHT
- Gegevens
- Categorie: Gedichten bij foto's
- Gepubliceerd op vrijdag 04 december 2020 13:44
- Geschreven door een VRIENDIN, ooit op een Kerstkaart
Licht…
wil ons bestaan verwarmen
Raak ons met je
stralen aan
Laten wij de liefde delen
En vol hoop
weer verdergaan…
VOOR WIE
- Gegevens
- Categorie: Gedichten bij foto's
- Gepubliceerd op dinsdag 20 oktober 2020 11:20
- Geschreven door Piety Veenema
Voor wie dit jaar
niet heeft gebracht
wat werd verwacht,
gehoopt misschien
Voor wie de toekomst
zorgelijk lijkt
onzeker zelfs misschien
Voor wie de tijd
lijkt stil te staan
wens ik veel moed
en kracht
om door te gaan...
NA EEN ZWOELE ZOMERAVOND
- Gegevens
- Categorie: Gedichten bij foto's
- Gepubliceerd op zaterdag 22 augustus 2020 11:58
- Geschreven door Piety Veenema
Een uitbreiding van het gedicht "Op een zondagmorgen"
na de hittegolf in augustus 2020
Met de wind in de rug fiets ik door het weidse land
Nog altijd zonder ondersteuning, wel versnelling bij de hand
Met de wind in de rug fiets ik al vanaf half acht
't Is nu bijna kwart voor acht en nog geen fietser die naar me lacht
Wel twee honden in de verte lijken uitgelaten blij
Geen gekwaak meer in de sloten, ’t paarseizoen is al voorbij
En ik zie twee lange oren, fier rechtop, daar, in het gras
En ik denk aan een gedichtje: ‘k Wou dat ik twee haasjes was…
Plotsklaps schrikt de stilte wakker, waan ik mij niet meer alleen
Zelden zag ik zoveel zwermen zwarte vogels om mij heen
’t lijken merels, maar geen spreeuwen, pikkend in ’t gedorste veld
Nee, toch kauwen, met wat meeuwen, zwenkend al weer weg gesneld
‘k Zie drie jongen met ma meerkoet dobberend door het eendenkroos
En een reiger aan de slootkant op één poot, bewegingloos
Zilverreigers bij een rietkraag, drie, vier, vijf! Zo wit, zo licht
En een blauwe tussen melkvee: wadend, spiedend, frappant gezicht
Door het park vol wilde bloemen trap ik naar ons dorp terug
Eldorado van verlangens, ‘k sta stil bij elke houten brug
Met wat wind op de fiets een verkoelende ochtendbries
Na zo’n zwoele zomeravond is dit wat ik het liefst verkies…
OP EEN ZONDAGMORGEN (in juni)
- Gegevens
- Categorie: Gedichten bij foto's
- Gepubliceerd op dinsdag 11 augustus 2020 07:28
- Geschreven door Piety Veenema
Met de wind in de rug
fiets ik door het weidse land
Nog altijd zonder ondersteuning
wel versnelling bij de hand
Met de wind in de rug
fiets ik al vanaf half acht
Het is nu bijna kwart voor acht
Nog geen fietser die naar me lacht
Wel twee honden in de verte
lijken uitgelaten blij
Zacht gekwaak klinkt uit de sloten
’t Paarseizoen lijkt haast voorbij
En ik zie twee lange oren
Fier rechtop, daar, in het gras
En ik denk aan een gedichtje:
‘k Wou dat ik twee haasjes was…